van Steenis nv

De Weg naar Self-Empowerment

‘Motiveren = Demotiveren! Vertel dat maar eens aan mijn baas!’, zegt de manager die onze leiderschapstraining krijgt. ‘Als die al de helft van wat u hier vertelt, zou toepassen, zou ik een supergemotiveerde medewerker zijn!’ Klopt. In een organisatie, een levend en organisch systeem, heeft het weinig zin om slechts één deel vooruit te helpen zonder minstens evenveel aandacht te besteden aan de andere delen. Maar te stellen dat dit dan weer enkel en alleen de verantwoordelijkheid is van het externe bureau, is even naïef. Iedere medewerker – en manager, die op zijn beurt immers medewerker is van zijn baas – heeft zelf de verantwoordelijkheid en verplichting om voor zijn rechten op te komen en van zijn baas die leiderschapsstijl te eisen die aangepast is aan zijn situatie:

  1. “Beste medewerker, is het niet in jouw eigen belang en dat van de organisatie dat jij duidelijk weet wat je moet doen, hoe, tegen wanneer en aan welke kwaliteitsnormen? En op basis waarvan je zult worden beoordeeld, wat je prioriteiten zijn en wanneer welke uitzonderingen gelden? Als jouw baas hierover onduidelijk is, dan is je aan jou om hiernaar te vragen. Hij is misschien te zachtaardig om het jou eenduidig voorop te stellen en jij bent misschien te bedeesd om er hem onomwonden naar te vragen. Jullie samenwerking is daardoor echter gedoemd om te mislukken. ASK! dus. Vraag ernaar.”
  2. “Op het moment dat jij je eerste ‘movatie-dipje’ krijgt, is het aan jouw baas om hierop situationeel te reageren door jou het waarom uit te leggen van zijn eisen en verwachtingen. Doet hij dat niet en vraag jij er niet (meer) naar, dan heb jij al inwendig ontslag gegeven. Jammer, vooral omdat het jouw verantwoordelijkheid is om hem te wijzen op jouw competentie en (de-)motivatie en hem te vragen naar zijn ‘waaroms’. BUY! Bevraag hem, ‘inquire’ en ‘acquire’.”
  3. “Wanneer jouw kennis en ervaring in die mate zijn toegenomen dat je jouw duit in het zakje wilt doen, maar er niet naar jouw menig wordt gevraagd, is het jouw opdracht om toch spontaan suggesties te (blijven) doen. SUGGEST!”
  4. “Soms denk je terecht dat je een betere, goedkopere of snellere manier kent dan de wijze waarop jouw baas per se wilt dat je het doet. Om ervoor te zorgen dat jouw motivatie even hoog blijft als jouw competentie, kan het verantwoord zijn om het risico te nemen en je plan toch door te zetten. Mocht het mislukken, dan blijkt inderdaad dat het gemakkelijker is om achteraf te vragen om vergeving dan vooraf om toestemming. TAKE! dus. Neem en onderneem!”

‘Het is vaak gemakkelijker om achteraf te vragen om vergeving, dan vooraf te vragen om toestemming.’ (oude Jezuïetenspreuk)